Szkoła Podstawowa nr 12 powstała w roku 1954.Pierwszą jej siedzibą był budynek przy ulicy J.Piłsudskiego (obecny gmach SSP nr 6). W szkole istniało 16 oddziałów i uczyło szesnastu nauczycieli. Dyrektorem szkoły została Zdzisława Makarewicz.W dziesiątą rocznicę powstania szkoła otrzymała imię Michała Kajki. W listopadzie 1972 r. rozpoczęto budowę obecnego gmachu szkoły. Przekazanie budynku odbyło się 20 lipca 1973r.
Szkoła rozwijała się prężnie. Działały kółka zainteresowań, Spółdzielnia Uczniowska, SKO, LOP, PCK i TPPR. Wspaniale pracował szczep harcerski. zez wszystkie lata olbrzymią wagę przykładano do rozwoju kultury fizycznej uczniów i ich zainteresowań sportem. Działania te przynosiły owoce w postaci niezliczonych sukcesów sportowych odnoszonych przez młodzież... Mury szkoły opuściło wielu wybitnych zawodników.
Kiedy w nowym budynku rozpoczynały się już pierwsze zajęcia otoczenie szkoły wciąż było wielkim placem budowy. Powstawały boiska, tor, bieżnie, skwery. Nauczyciele i uczniowie aktywnie uczestniczyli w porządkowaniu terenu przyszkolnego.
Szkoła ruszyła pełna parą. Pierwsza rada pedagogiczna, rozpoczęcie roku, ślubowanie pierwszoklasistów, pierwsze lekcje. Tak jak dziś, tylko bohaterami tych codziennych wydarzeń byli wtedy rodzice i dziadkowie naszych dzisiejszych uczniów.
Michał Kajka 1858-1940
Muzeum Kajki w Ogródku działa od 1968 roku i ma charakter biograficzny. W sposób chronologiczny ukazuje koleje życia, działalności i twórczości poety. Wystawione są tu egzemplarze kancjonałów i czasopism, które czytał M. Kajka i w których drukował swoje utwory. Ponadto eksponowane są rękopisy i książkowe wydania jego wierszy. Całość ekspozycji wzbogacona jest meblami po Kajce oraz eksponatami mazurskiej sztuki ludowej. W odrestaurowanym budynku gospodarczym mieści się wystawa sprzętu gospodarczego i narzędzi służących do ciesielstwa.
Mazurski poeta ludowy; działacz społeczny i obrońca języka polskiego; tworzył wiersze patriotyczne, satyryczno - polityczne, obyczajowe i religijne; "Pieśni mazurskie" (1927), "Zebrałem snop plonu..." (1958). Michał Kajka urodził się 27 września 1858 roku we wschodniej części Mazur, w Skomacku w powiecie ełckim. Ojciec jego, posiadając zaledwie cztery hektary gruntu, należał do drobnych chłopów. W latach 1864 - 1868 Michał Kajka chodził do szkoły elementarnej w Skomacku, a następnie, aż do czternastego roku życia, w pobliskich Roztkach. Po wczesnej śmierci ojca, Michał, mając siedemnaście lat, zaczął uczyć się ciesielstwa i murarstwa; potem był wziętym rzemieślnikiem. W roku 1883 mając lat 25 ożenił się z Wilhelminą Karasiówną z Ogródka i tam też osiadł na stałe. Pierwsze próby poetyckie podjął jeszcze w wieku szkolnym. Zadebiutował w roku 1884 w czasopiśmie "Mazur", które miało oblicze zdecydowanie polskie i mocno stało na straży praw języka polskiego na Mazurach. Wiele utworów wierszem i prozą opublikował w czasopiśmie "Mazur wschodnio -pruski", pisał także w "Nowinach", "Kalendarzach Prusko - Polskich", pod pseudonimem Prawdziński. Pisał listy i artykuły do "Gazety Ludowej". O polski język na Mazurach i poszanowanie mazurskiej kultury i praw zabiegał Kajka nie tylko jako pisarz, publicysta i poeta, ale również jako działacz społeczny. W październiku 1923 r . zostaje prezesem Zjednoczenia Mazurów organizacji, której głównym zadaniem było: "...ochrona i pielęgnowanie mowy polskiej jako języka ojczystego większości Mazurów, pielęgnowanie odziedziczonych po przodkach obyczajów, zwyczajów i kultury rodzimej, krzewienie świadomości o przynależności szczepowej ...". Organem prasowym organizacji był "Mazurski Przyjaciel Ludu" do którego Michał Kajka napisał wiele artykułów. Najbardziej dojrzałe i ciekawe utwory Kajki powstały w dwudziestoleciu międzywojennym min: "Ojczysta mowo nasza" utwór, który stał się prawdziwym hymnem Mazurów wzdychających do wolności.
Michał Kajka zmarł 22 września 1940 roku i został pochowany w Ogródku.
Muzeum Kajki w Ogródku działa od 1968 roku i ma charakter biograficzny. W sposób chronologiczny ukazuje koleje życia, działalności i twórczości poety. Wystawione są tu egzemplarze kancjonałów i czasopism, które czytał M. Kajka i w których drukował swoje utwory. Ponadto eksponowane są rękopisy i książkowe wydania jego wierszy. Całość ekspozycji wzbogacona jest meblami po Kajce oraz eksponatami mazurskiej sztuki ludowej. W odrestaurowanym budynku gospodarczym mieści się wystawa sprzętu gospodarczego i narzędzi służących do ciesielstwa.