3 października br. wszystkie klasy czwarte brały udział w wycieczce do Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie zrealizowanej w ramach projektu „Na 100 Niepodległa”.
W czasie wyjazdu odwiedziliśmy oddział zamiejscowy Muzeum Narodowego w Gdańsku, znajdujący się w Będominie na Kaszubach. Muzeum to ulokowano w dworze szlacheckim, należącym w latach 1740 – 1785 do rodziny Wybickich. Tam urodził się Józef Wybicki, twórca tekstu „Mazurka Dąbrowskiego, hymnu państwowego Polski.

     W muzeum obejrzeliśmy zgromadzone pamiątki po twórcy polskiego hymnu – Józefie Wybickim i innych postaciach z jego epoki, dokumenty dotyczące historii „Mazurka Dąbrowskiego”, a także elementy wyposażenia dworu z XVIII i początku XIX w. Wśród zbiorów muzealnych podziwialiśmy meble, dywany, XIX – wieczne obrazy i kilimy  o tematyce patriotycznej, broń (szable i pistolety z XIX w.), biżuterię patriotyczną z okresu powstań narodowych, medale pamiątkowe, telegramy i karty pocztowe o charakterze patriotycznym z początku XX w., dzieła literackie i plastyczne inspirowane „Pieśnią Legionów Dąbrowskiego”. Część obejrzanych ekspozycji poświęcona była wpływowi „Mazurka Dąbrowskiego” na świadomość narodową Polaków.
     Dowiedzieliśmy się także, że najcenniejszą kolekcją muzeum są muzykalia patriotyczne. Tworzą ją: śpiewniki i nuty polskich pieśni (w tym nuty i tekst Mazurka Dąbrowskiego wydane w Paryżu w 1826 r. w języku polskim i francuskim oraz dwie trawestacje hymnu wydane w Niemczech w XIX w.), słowa hymnów innych państw wzorowane na hymnie polskim, różne wersje Mazurka powstające w XIX w., pozytywki wygrywające „Mazurka Dąbrowskiego”, najstarsze płyty gramofonowe z nagraniami polskich pieśni hymnicznych (takich jak „Rota”, „Chorał”, „Warszawianka”, „Boże coś Polskę” i „Mazurek Dąbrowskiego”), gramofony z początku XX w. (w tym unikatowy gramofon miniaturowy i dwie miniaturowe płyty z nagraniem hymnu).
     Tego samego dnia wybraliśmy się również do Muzeum – Parku Etnograficznego we Wdzydzach Kiszewskich.
     Początki Muzeum we Wdzydzach Kiszewskich sięgają 1906 r., a jego twórcy Teodora i Izydor Gulgowscy byli założycielami, wówczas pierwszego na ziemiach polskich, muzeum na wolnym powietrzu. Urządzili je w XVIII – wiecznej gburskiej chałupie, którą odkupili od miejscowego gospodarza – Michała Hinca. Tam zgromadzili, typowe dla tego czasu, sprzęty domowe i gospodarskie oraz cenną kolekcję złotem haftowanych czepców, obrazów malowanych na szkle i ceramiki.
     Naukowa działalność i społeczne pasje Założycieli Muzeum spowodowały także rozwój miejscowego rękodzieła i odkryły piękno kaszubskiej sztuki ludowej, które tkwi   w misternych korzennych plecionkach i wielobarwnych wdzydzkich haftach.
Muzeum to 22 ha obszaru położonego nad brzegiem jeziora Gołuń, zabudowanego obiektami regionalnej architektury. Widzieliśmy tu chałupy, dwory, szkołę, kuźnię, karczmy, wiatraki, kościoły, budynki gospodarcze i warsztaty rzemieślnicze – ponad 50 obiektów z Kaszub i Kociewia świadczących o różnorodności budownictwa wiejskiego z okresu od XVII do XX wieku. Wiernie odtworzone wnętrza wraz z autentycznym wyposażeniem wywarły na nas ogromne wrażenie, a uruchomione urządzenia gospodarcze i przemysłowe nadały naszej wizycie niezwykłego klimatu. Nasze doznania spotęgowało malownicze położeniem Muzeum i walory otaczającej je przyrody.
     We Wdzydzach Kiszewskich braliśmy również udział w bardzo interesującej lekcji muzealnej „Dawno temu w szkole”. W czasie zajęć poznaliśmy szkołę z okresu międzywojennego oraz historię szkolnictwa na Pomorzu.
     Uczyliśmy się także pisać gęsim piórem, gryflem na kamiennej tabliczce i stalówką. Śpiewaliśmy  również „Kaszëbsczé nótë".
     To była niezapomniana wycieczka! W setną rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości byliśmy w przepięknych zakątkach naszego kraju!

(autor:Beata Anna Dziemidowicz)